*پيست*

میزی برای کار*

    کاری برای تخت*

      تختی برای خواب*

          خوابی برای جان*

              جانی برای مرگ*

                     مرگی برای یاد*

                        یادی برای سنگ*

            *این بود زندگی....*

                           *غمی غمناک*

 شب سردی است،ومن افسرده
            راه دوری است، و پایی خسته
                                  تیرگی هست و چراغی مرده


  می کنم تنها از جاده عبور
                 دور ماندند ز من آدمها
                         سایه ای از سر دیوار گذشت
                                      غمی افزود مرا بر غمها


  فکر تاریکی و این ویرانی
                 بی خبر آمد تا با دل من
                                       قصه ها ساز کند پنهانی


  نیست رنگی که بگوید با من
            اندکی صبر سحر نزدیک است
                         هر دم این بانگ برآرم از دل
                               وای این شب چقدر تاریک است


  خنده ای کو که به دل انگیزم؟
              قطره ای کو که به دریا ریزم؟
                                  صخره ای کو که بدان آویزم؟


  مثل این است که شب نمناک است
                                 دیگران را هم غم هست به دل

          *غم من، لیک غمی غمناک است*

                 سلام

يك سوال فلسفي!!

از نظرشما آيا خدا ميتونه جهان رو تو يه تخم مرغ قرار بده بدون اينكه اندازشون تغييركنه!؟؟؟

درحالي كه اين كار نشدني هست ولي بارها خونديمه كه خدا بر هر كاري تواناست؟؟؟

                      نظرشما چيه؟آيا ميشه؟؟؟

   *رمیده*

نمي دانم چه مي خواهم خدايا*

به دنبال چه مي گردم شب و روز*

چه مي جويد نگاه خسته من*

چرا افسرده است اين قلب پرسوز*

ز جمع آشنايان مي گريزم*

به كنجي مي خزم آرام و خاموش*

نگاهم غوطه ور در تيرگي ها*

به بيمار دل خود مي دهم گوش*

گريزانم از اين مردم كه با من*

بظاهر همدم و يكرنگ هستند*

ولي در باطن از فرط حقارت*

به دامانم دوصد پيرايه بستند*

از اين مردم، كه تا شعرم شنيدند*

برويم چون گلي خوشبو شكفتند*

ولي آن دم كه در خلوت نشستند*

مرا ديوانه اي بدنام گفتند*

دل من، اي دل ديوانه من*

كه مي سوزي ازين بيگانگي ها*

مكن ديگر ز دست غير فرياد*

خدارا، بس كن اين ديوانگي ها*

                              *فروغ فرخزاد*

و شعری زیبا از دکتر علی شریعتی که زیاد هم بی ارتباط با این روز های ما نیست ...

میخواهم  بگویم ......

فقر  همه جا سر میكشد .......

فقر ، گرسنگی نیست ، عریانی  هم  نیست ......

فقر ، چیزی را  " نداشتن " است ، ولی  ، آن چیز پول نیست ..... طلا و غذا نیست  .......

فقر  ،  همان گرد و خاكی است كه بر كتابهای فروش نرفتهء یك كتابفروشی می نشیند ......

فقر ،  تیغه های برنده ماشین بازیافت است ،‌ كه روزنامه های برگشتی را خرد میكند ......

فقر ، كتیبهء سه هزار ساله ای است كه روی آن یادگاری نوشته اند .....

فقر ، پوست موزی است كه از پنجره یك اتومبیل به خیابان انداخته میشود .....

فقر ،  همه جا سر میكشد ........

                    فقر ، شب را " بی غذا  " سر كردن نیست ..

                  فقر ، روز را  " بی اندیشه"   سر كردن است

آدمها چه موجوداتی دلگیری هستند